Tadeusz Kierzkowski, syn Ludwika i Teodozji urodził się 21 V 1929 r. w Adamowie gmina Promna powiat białobrzeski, zmarł w Warszawie 15 I 2011 r. Mimo skromnych warunków bytowych, rodzice starali się wychowywać swoje dzieci w duchu patriotyzmu, religijności i przywiązaniu do tradycji. Swoją edukację rozpoczął od czteroklasowej szkoły powszechnej w Górach, następnie kontynuował naukę w szkole w Promnie. Trudny okres okupacji zmusił go do przerwania instytucjonalnej edukacji. Bardzo ważna rolę i duży wpływ na rozbudzenie aspiracji naukowych u młodego Tadeusza wywarła lokalna intelektualistka i patriotka pułkownikowa Anna Sadowska, która w czasie wojny organizowała tajne kursy dokształcające dla uzdolnionej młodzieży. Po zakończeniu wojny młody Tadeusz opuszcza rodziną wieś. Wyjeżdża do Warszawy uczyć się i pracować. Był to ciężki okres w życiu młodego człowieka.
W ciągu dnia pracował a wieczorami uczył się w Gimnazjum. Trudna sytuacja finansowa i mieszkaniowa była przyczyną przerwania nauki i podjęcia decyzji o ochotniczym zgłoszeniu się do wojska. Jesienią 1947 r. po zdaniu egzaminów dostał się do Szkoły Oficerskiej w Poznaniu, gdzie oprócz nauki z zakresu taktyki wojskowej miał możliwość uzupełnić edukację z przedmiotów ogólnokształcących. Szkołę tę ukończył w 1950 r. uzyskując jednocześnie średnie wykształcenie. Po zdaniu egzaminu maturalnego 1951 r. został studentem Szkoły Głównej Planowania i Statystyki, którą ukończył w roku 1957 uzyskując tytuł magistra. W tym okresie dobrowolnie zakończył karierę wojskową, aby móc spełniać swe marzenia związane z rozwojem polskiej wsi. Pan Kierzkowski dobrze rozumiał potrzeby środowiska lokalnego – brak nowoczesnych materiałów budowlanych pozwalających na zmianę wizerunku wsi. W 1958 roku udało mu się zrealizować swoje zamierzenia – uruchomił cegielnię w Górach. Spełniła ona oczekiwania miejscowej ludności. Wyczerpująca praca a w rezultacie ciężka choroba zmusiła pana Kierzkowskiego do sprzedaży cegielni.
W tym czasie wrócił do realizacji młodzieńczej pasji związanej z budownictwem, uzupełniając wykształcenie techniczne w zakresie małej architektury. Rozpoczął prace związane z budową stadionów sportowych miedzy innymi w Wyszkowie, Warce w Węgrowie, Pułtusku i Żabieńcu. Kierując się przedsiębiorczością i potrzebą rozwoju uzyskane środki zainwestował w przedsiębiorstwo ogrodnicze w Mysiadle. Dzięki zaradności i stosowaniu nowoczesnych technologii firma ta wspaniale prosperowała. Zmiana koniunktury gospodarczej zmusiła pana Kierzkowskiego do likwidacji zakładu i zainwestowania środków w inną działalność gospodarczą. Inwestycja okazała się bardzo trafnym przedsięwzięciem. Zdolności, intuicja ekonomiczna i przedsiębiorczość, a także upór i ciężka praca sprawiły, że pan Kierzkowski stał się człowiekiem zamożnym. Niezachwiana postawa moralna, płynąca z głębi serca dobroć oraz niezwykła empatia skłoniła tę postać do szeroko rozumianej filantropii. Szczególną troską od wielu lat otaczał dzieci niewidome w Laskach, wspomaga finansowo Salezjański Ośrodek Misyjny w Afryce, współfinansuje Polskie Stowarzyszenie na rzecz osób z upośledzeniem umysłowym w Pszczynie. Swą opieką otaczał też fundację na rzecz Hospicjum Onkologicznego w Warszawie. Jednak największe zaangażowanie w działalność charytatywną skupia w swojej „Małej Ojczyźnie”- gminie Promna. W roku 2005 dofinansował remont dachu kościoła w Promnie, odrestaurował kapliczkę przed kościołem, pokrył koszty ułożenia chodników na cmentarzu i wokół kościoła parafialnego. Mając w pamięci swoje trudne dzieciństwo i młodość, szczególną uwagę kierował na młodzież wiejską, wpływając dobroczynnością na poprawę jakości jej kształcenia i niwelowanie różnic kulturowych oraz na wyrównywanie szans edukacyjnych. Dla wszystkich uczniów PSP w Promnie ufundował wycieczki do Warszawy. Wyróżniającej się w nauce młodzieży z Gimnazjum w Adamowie zorganizował wycieczkę do Rzymu. Systematycznie dofinansował dożywianie dzieci. Duże nakłady finansowe przeznaczył na budowę obiektów sportowych w Adamowie. Ufundował urządzenia na plac zabaw w PSP w Promnie. Swa dobroczynnością stale zmienia wizerunek swej rodzinnej wsi- zaangażował się w budowę drogi asfaltowej i remont świetlicy. Zakupił też autokar przeznaczony dla potrzeb miejscowej młodzieży. Nie sposób wymienić wszystkich dokonań tej szlachetnej postaci. Był wnikliwym obserwatorem życia społecznego, dostrzegającym potrzeby ludzi i potrafiącym wyjść im naprzeciw. Przewodnim motywem jego działań była szeroko rozumiana postawa prospołeczna. Dobro, którym potrafił się dzielić sprawia, że wśród ludzi zdobył wielki szacunek i autorytet moralny godny naśladowania.
Pan Tadeusz Kierzkowski, jak sam podkreślał, nie dokonałby tak wiele, gdyby nie moralne wsparcie i stała obecność w jego życiu żony Barbary.